کویر

  

در کویر خشک دلم کبوتری آشیان گرفت

       ومن آشیان هر جا گرفتم خانه ی صیاد شد

         عشق کبوتری را به دل گرفتم که یکبار بر آسمان قلبم پر زد...

              بهار و پاییز و زمستان ها ار پی هم گذشت و کبوترم بر نگشت

               و برایم تنها یک حوض روشن ماهی سرخ بجا گذاشت......در میان کویر خشک

                                      ....ومن کنار بید خمیده ای به آسمان زل زده

                                               و یک تنگ ماهی قرمز در دست که مبادا بشکند....