حدیث غریب

ایمان من به تو ، ایمان من به خاک است 

ایمان من به رجعت هر شوکتی ست که در اقتدار  بوسیده ی دیگران نهفته است 

تو چون دستهای من  ، من چون اندیشه های سوگوار 

این روزهای سخت و تلخ و چون بادها از من جدا نخواهی شد 

حدیث غریب، دوست داشتن را اینک از زبان کسی بشنو که به صداقت صدای باران بر سفال ها سخن  

 می گوید 

 اینک که من با تو هستم نیازی به گریه کردن نداری

اسکله

اسکله ی ناز چشات      

کاری دارم 

                                         یه قایقم

تو ساعته یه ربع به عشق

  عقربه ی دقایقم    

گرمی دستای تو رو

                                                  به صدتا دنیا نمی دم                                          

هر وقت که یارم تو بودی

                                                         بی کسیو نفهمیدم                                   

تو بند دل

                                                               سلول عشق

                                       حبس نگاتو می کشم                  

 ولی بازم رو میله ها ش      

                                                                        عکس چشاتو می کشم

آی قصه ی بی سر و ته

                                                                             شعر بدون قافیه            

برای مرگ این پسر

                                                                                       نبودن تو کافیه